Werken de ongeziene metalen onderdelen in spouwmuren?

Als uw huis na de eerste wereldoorlog is gebouwd, is het meer dan waarschijnlijk dat er spouwmuren met muurbanden in zijn ingebouwd. Deze banden zijn van vitaal belang om elke muur te stabiliseren en veilig te maken, want spouwmuren hebben ze nodig om rechtop te blijven staan. Bekijk ook Diagnosestelling en onderzoek naar opstijgend vocht

Een spouwmuur bestaat uit twee delen: het binnenste en het buitenste blad. Wandbanden worden gebruikt om de inwendige sterkte van deze twee delen te behouden, ze stijf te houden en ze te ondersteunen tegen de normale krachten die een muur zal ondergaan. Zonder deze banden zou het buitenste blad eenvoudigweg door een windvlaag kunnen worden omvergeblazen!

Neem het populaire bordspel JENGA – wanneer de toren in omvang begint te groeien, wordt het steeds moeilijker om meer stenen aan de bovenkant toe te voegen, omdat de structuur ongelooflijk instabiel is. Hetzelfde principe geldt voor de muren in je huis, iets wat vaak de ‘slankheid’ van een muur wordt genoemd.

De bouwsector heeft echter geleerd van de ervaring met wandbanden, omdat er nu roestvast staal wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat er geen corrosie kan optreden.

In veel woningen die na de Eerste Wereldoorlog zijn gebouwd, zijn muurbinders ingebouwd, maar de dunne verzinkingslaag begint te bezwijken en het gewone staal eronder begint te roesten. Dit kan ongelofelijk gevaarlijk zijn, omdat de spouwmuur begint te verzwakken als een aanzienlijk deel van de muurbinders gaat corroderen.

In sommige gevallen kan roest zich ontwikkelen en scheuren veroorzaken in het metselwerk op de plaats waar de muurband is aangebracht, waardoor de muur tot wel 50 mm ter hoogte van het dak kan beginnen op te lichten.